သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ဘာေၾကာင့္ မရိွမျဖစ္လဲ !!!
ဒါေလးကို သေဘာက်စရာေကာင္းလြန္းလို႔ မွ်လုိက္ပါတယ္…
ရုပ္ပံု၏ ဆိုလိုခ်က္
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ သင့္ကို အေပၚဆြဲတင္ႏိုင္ခ်င္မွ ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္...
ဒါေပမဲ့
သင္ေအာက္ကို ျပဳတ္မက်သြားဖုိ႔ အတြက္ ဘယ္လိုလုပ္ရလဲဆိုတာ စဥ္းစားေပးတယ္...
--
Dear Andreas,
How are you? I cannot find your hudriwudri now.
Did you change site name or you move to other domain?
you-known.blogspot.com is my site.
I'll use that site and modify later.
you can send your photo to " un.nargis3.blog@blogger.com " and
your photo will automatically share to my site.
Now I want to add your site in my site link.
Please let me join with your site,
see you Mr Andreas!
urs Tun Tun
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက အင္မတန္မွ စိတ္တုိစိတ္ဆတ္တဲ့
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ရွိသတဲ့။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ သူ႕အေဖက ေကာင္ေလးကို
အိမ္ရုိက္သံတစ္ထုပ္ေပးလိုက္ၿပီး ေျပာပါေတာ့တယ္။ မင္း တစ္ခါစိတ္တိုတိုင္း
သံတစ္ေခ်ာင္းကို ေနာက္ေဖးက ၀င္းထရံတိုင္မွာ သြားရိုက္ေခ်ကြာတဲ့။
အေဖက အဲ့ဒီလိုေျပာၿပီး သံထုပ္ကိုေပးလုိက္တဲ့ ပထမေန႔မွာ
ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံတိုင္မွာ သံေပါင္း ၃၇ေခ်ာင္းရိုက္သြင္း ျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ သူစိတ္တိုတိုင္း သံေလးေတြကို ၀င္းထရံမွာ ရိုက္ရင္းရိုက္ရင္း
ေကာင္ေလးဟာ သူစိတ္သူထိန္းႏိူင္လာသတဲ့။ သံရိုက္ခ်က္ေတြဟာလည္း တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕
က်ဲလာခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံမွာ သံေျပးရိုက္တာထက္စာရင္
ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကို ထိန္းရတာပိုလြယ္လာမွန္း သေဘာေပါက္လာေတာ့တယ္။
အဆံုးမွာေကာင္ေလးဟာ စိတ္မတိုပဲေနႏိူင္တဲ့ေန႕ကို ေရာက္လာေရာ။
ေကာင္ေလးကေျပးၿပီး သူအေဖကို သတင္းသြား ပို႔တယ္ .. အေဖေရ.. သားေတာ့
စိတ္ကိုထိန္းႏိူင္သြားၿပီဗ်..
အဲ့ဒီလိုက်ေတာ့ သူအေဖက တစ္မ်ိဳးခိုင္းျပန္ေရာ.. မင္းကိုယ္မင္း
ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ တစ္ေနကုန္ထိန္းႏိူင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အဲ့ဒီသံေတြကို ျပန္ႏွုတ္ဦးကြာ။
တစ္ေန႔ ထိန္း ႏိူင္ရင္ ညအိပ္ခါနီး တစ္ေခ်ာင္းႏွုန္းနဲ႕ ႏွုတ္ေနာ္လို႔
မွာလိုက္သတဲ့။ ရက္ေတြၾကာလာေတာ့ ေကာင္ေလးက သူအေဖကို ေျပာႏိူင္သြားတယ္။ အေဖေရ..
သားရိုက္ခဲ့တဲ့ သံေတြအားလံုးကို ႏႈတ္ၿပီး သြားၿပီ တစ္ေခ်ာင္းမွ မက်န္ေတာ့ဘူး။
သည္အခါအေဖလုပ္တဲ့သူက သားရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး
သားရိုက္ခ့ဲတဲ့၀င္းထရံဆီကို ေခၚသြားတယ္။ ေတာ္တယ္ငါ့သား လို႕လညး္ဆိုတယ္။
ဒါေပမယ့္ သား ေသခ်ာၾကည့္စမ္း။ ၀င္းထရံတိုင္မွာ အေပါက္ေတြျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္ေနာ္။
ဒီ၀င္းထရံတိုင္ေတြက အရင္တုန္းကလို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆုိတာ
သားျမင္တယ္ မဟုတ္လား။ ေအး.. သားကစိတ္တိုတိုနဲ႕ ပါးစပ္က ေျပာခ်လိုက္တဲ့အခါ
တစ္ဖက္သားဆိုတဲ့၀င္းထရံတိုင္မွာ အခုလိုအမာရြတ္ေတြထင္က်န္ရစ္ခဲ့
တတ္တယ္ သားရယ္။
အဲ့ဒီလိုပဲလူတစ္ေယာက္ကို သားကဓါးနဲ႕ထိုးလိုက္တယ္။
ၿပီးရင္ဓါးျပန္ႏွုတ္ၿပီး ရွိခိုးေတာင္းပန္တယ္ဆိုပါစို႔။ သားဘယ္ႏွစ္ခါပဲ
ရွိခိုးေတာင္းပန္ပါေစ။ ဒဏ္ရာနဲ႕ အမာရြတ္ကေတာ့ မလြဲမေသြက်န္ခဲ့မွာပဲ
ငါ့သားရယ္..တဲ့။
တကယ္ေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာ အဖိုးတန္တဲ႕ရတနာေတြပါပဲ။
သူတို႔ဟာ ငါတို႔ေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာ ေစတယ္။ အားေပးကူညီတယ္။ ဒုကၡ၊
သုခေတြကိုလည္း မွ်ေ၀ခံစားၾကတယ္။ ရင္ဖြင့္သမွ်ကို ဂရုစိုက္နားေထာင္ေပးတယ္။
ဒါေၾကာင့္တစ္ခုခုဆို စိတ္လိုက္မာန္ပါမလုပ္နဲ႕။ သူတို႕ကိ ုသံႏွုတ္ရာက်န္ခဲ့တဲ့
၀င္းထရံေတြအျဖစ္မေရာက္ပါေစနဲ႕။
ကိုယ့္မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြကို ကိုယ္ကဘယ္ေလာက္ဂရုစိုက္ေၾကာင္း
သူတို႕ကိုလည္းသူတို႕ရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြအေပၚ ဂရုစိုက္လာေအာင္ လုပ္ေပးသင့္ေၾကာင္း
ေျပာၾကားေပးပါ။ ဒါေၾကာင့္ကိုယ္တုိင္က သူငယ္ခ်င္းေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္းအျဖစ္
သတ္မွတ္ထားတဲ့ သူေတြဆီကို ဒီပံုျပင္ေလးကို လက္ဆင့္ကမ္းပါ။ ယုတ္စြဆံုး
ဒီစာေလးကို ပို႔လိုက္တဲ့သူဆီ ဒီအတုိင္းျပန္ပို႔ ႏိူင္ပါေသးတယ္။
ကိုယ္ပို႔လိုက္တဲ့စာ ကိုယ့္ဆီ ျပန္ေရာက္လာရင္ ကုိယ့္မွာ
မိတ္ေဆြေကာင္းေတြရွိေနတာကို အလိုလိုခံစားႏုိင္မွာပါ။
ဒီစာအုပ္နာမည္က ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀ ၾကည္ျမတဲ့ဘ၀င္ ရႊင္လန္းတဲ့စိတ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရးတဲ့သူက ဆရာအတၱေက်ာ္ပါ။
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႔ဆႏၵျပဳလ်က္.....
Have a good health and good luck.....
Posts
All Comments
